როგორ აღნიშნავდნენ მე-17 საუკუნის სამეგრელოში მარიამობას
მარიამობა განსაკუთრებულად და ტრადიციების დაცვით აღინიშნებოდა სამეგრელოში. ისტორიულ წყაროებში დაცულ მასალას ისტორიკოსი ბესიკ არახამია ავრცელებს.
XVII საუკუნის შუა პერიოდის იტალიელი მისიონერი ჯუზეპე მარია ძამპი სამეგრელოს დღესასწაულების აღწერისას ,,მარაშინაზე“ (ანუ ღვთისმშობლის მიძინება) წერდა: ,,ღვთისმშობლის მიძინების დღეს, რომელსაც ,,მარაშინას“ უწოდებენ, დღესასწაულს გარიჟრაჟზე იწყებენ ჩვეულებრივი ლოცვით – სმა-ჭამით. ჭამენ ვარიას, რომელზედაც ახალი ნიგვზის ზეთია გადასხმული. მხოლოდ ამ დროიდან იწყებენ ახალი ნიგვზის ჭამას და ყვინჩილებისა და ვარიების დაკვლას, რომელთაც ამ დრომდე არც ჭამენ და არც ყიდიან. ამბოეიძლება მანამდე, სანამ წმ. პეტრეს არ შეავედრებენ მათ.. ამ დღესვე აკურთხებენ აგრეთვე მინდვრებსა და მდელოებს, რაც ამგვარად ხდება: აიღებენ სამ თავთავს იმ მარცვლეულიდან, რომელსაც პურის მაგივრად ხმარობენ, მარწყვის პატარა რტოს, ცოტაოდენ ცვილს, შეკრავენ ბზის მსგავს კონას, აკურთხებინებენ მას მღვდელს ეკლესიაში, შემდეგ მიაქვთ იგი დათესილ მინდორში და რგავენ შუა ადგილზე: სწამთ, რომ ეს დაიცავს მინდორს ელჭექისაგან, სეტყვისა და სხვა ამგვარი უბედურებისაგან“.
![როგორ აღნიშნავენ შობას სამეგრელოში? [რეპორტაჟი]](https://api.stv.ge/uploads/null)
